Yakın zamanda *Doom: The Dark Ages *'in yakın zamanda yapılan bir demosu sırasında, kendimi beklenmedik bir şekilde *halo 3 *hatırlattı. Oturumun ortasında, bir Cyborg ejderhasının arkasına monte edildim, şeytani bir savaş mavnasında makineli tüfek ateşi barajını açığa çıkardım. Savunma kulelerini çıkardıktan sonra, gemiye indim ve alt güvertelerinden ücret aldım, mürettebatı sadece kırmızı sıçrayanlara indirdim. Kısa bir süre sonra gövdeden patladım, cehennem makinelerine karşı haçlı seferime devam etmek için ejderhama geri döndüm.
Bungie'nin ikonik Xbox 360 atıcısı hayranları, Usta Şef'in Sözleşme'nin Scarab tanklarına yönelik saldırısına benzerliği tanıyacaklar. * Doom: Karanlık Çağlar * helikopter benzeri eşekarısı holografik kanatlı bir ejderha için ve gizli bir uçan tekne için dev lazer ateşleme mekanizmasını değiştirirken, çekirdek deneyim kalır: yıkıcı bir yatılı eyleme geçiş yapan bir hava saldırısı. İlginç bir şekilde, bu demoda tek *halo *benzeri an değildi. Her ne kadar *Karanlık Çağların *savaş çekirdeği mükemmel bir şekilde *DOOM *olmasına rağmen, kampanyanın tasarımı, ayrıntılı cutscenes ve yeni oyun mekaniğine vurgu nedeniyle 2000'lerin sonlarında atıcıları anımsatıyor.
İki buçuk saat boyunca, dört seviyede *kıyamet: Karanlık Çağ *ile oynadım. Birinci seviye, kampanyanın açıcısı, * Doom (2016) * * ve devam filminin sıkı tempolu, titizlikle eşlenmiş tasarımını tekrarladı. Ancak sonraki seviyeler beni muazzam bir mekanik pilotluk yapmak, ejderhayı uçurmaya ve sırlarla ve müthiş minibosslarla dolu geniş savaş alanlarını keşfetmeye tanıttı. *Doom *'un geleneksel mekanik saflığa odaklanması, *halo *, *Call of Duty *ve hatta yazılı setleri ve göreve özgü roman mekaniği ile bilinen *Nightfire *gibi eski James Bond oyunlarına daha fazla benziyor.
Bu yön ilgi çekicidir, özellikle *Doom *'nın geçmişi verilir. İptal edilen * DOOM 4 *, modern askeri estetiği ve karakterlere, sinematik hikaye anlatımına ve senaryo olaylarına vurgu ile * Call of Duty * 'a benzeyecek şekilde ayarlandı. ID yazılımı nihayetinde bu öğeleri seri için uygun görmedi, bunun yerine *Doom (2016) *'nın odaklanmış yaklaşımını tercih etti. Yine de, burada 2025'te, bir zamanlar reddedilen bu fikirleri kucaklayan * karanlık çağlar * ile birlikteyiz.
Kampanyanın hızlı temposu, *Call of Duty *'in en unutulmaz yeniliklerini uyandıran yeni oyun öğeleri tarafından noktalandı. Demomu, Argent D'Nur, zengin Maykrs ve Gece Sentinelleri - Doom Slayer'ın Şövalye Yoldaşları alanını yeniden tanıtarak uzun, ayrıntılı bir cutscene ile başladı. Doom Slayer efsanevi, nükleer düzeyde bir tehdit olarak tasvir ediliyor. Bu irfan *Doom *meraklılarına aşina olsa da, sinematik yaklaşım yeni ve belirgin bir şekilde *halo *benzeri hissediyor. Bu, NPC gecesi nöbetçilerinin dağıldığı, UNSC Denizcileri'ni anımsatan seviyelere uzanır. Oynadığım seviyelerde yanınızda savaşmasalar da, daha büyük bir gücün parçası olma duygusu var, tıpkı Master Chief gibi suçlamaya liderlik ediyor.
Giriş cutscene birçok karakter çalışmasında paketleniyor ve * Doom * 'nun ihtiyaç duyduğu şey olup olmadığı belirsiz. Şahsen, çevre tasarımı ve kodeks girişlerini kullanarak önceki oyunların daha ince hikaye anlatımını tercih ediyorum. Yine de, * The Dark Ages * 'deki kesim eksileri, oyunun yoğun akışını kesintiye uğratmadan görevler kurmak için akıllıca kullanılır.
Ancak, diğer kesintiler farklı şekillerde gelir. Saf av tüfeği kesimiyle başlayan ve Slayer'ın yeni kalkanını kullanarak cehennem şövalyelerini ayrıştıran açılış görevinin ardından kendimi Pasifik Rim benzeri bir Atlan Mech'in kokpitinde, şeytani Kaiju'nun güreşinde buldum. Sonra, sibernetik ejderhaya yükseliyordum, savaş mavnalarına saldırıyordum ve silah yerleştirmelerini hedefliyordum. Bu senaryo seviyeleri, *Call of Duty *'nin Modern Warfare *' in AC-130 Gunship Mission veya *Sonsuz Savaş *'nın dogfighting gibi ikonik dizilerini anımsatan oyun fikirlerini getirerek vitesleri önemli ölçüde kaydırıyor. Atlan Mech yavaş ve ağır hissediyor, cehennem ordularını Warhammer minyatürlerine benziyor, ejderha hızlı ve çevik, klasik *kıyametten farklı bir deneyim sunuyor.
Birçok en iyi FPS kampanyası, *yarı ömrü 2 *ve *Titanfall 2 *'de görüldüğü gibi bu çeşitlilikte gelişir. *Halo*'nın uzun ömürlülüğü kısmen, zengin bir oyun dokusu sağlayarak araç ve ayak içi diziler karışımından kaynaklanmaktadır. Ancak, bu yaklaşımın *kıyamet *uygun olup olmadığından emin değilim. * Karanlık çağlar * zorlu savaş mekaniği ile karmaşık ve ilgi çekici bir atıcı olarak kalırken, mekanik ve ejderha dizileri biraz basitleştirilmiş ve neredeyse rails, qtes gibi yoğun savaş * DOOM * 'dan bilinir.
*Call of Duty *'de, bir tanka veya silah gemisine geçmek doğal hissediyor çünkü mekanik karmaşıklık ayak içi görevlerle uyumlu. Buna karşılık, * The Dark Ages *, neredeyse bir ortaokul gitar öğrencisini Eddie Van Halen ile karşılaştırmak gibi oyun stilleri arasında önemli bir boşluk ortaya çıkarır. *Doom *'un çekirdek savaşı her zaman yıldız olacak olsa da, mech savaşlarıyla uğraştığımda, kendimi yerde çift namlulu av tüfeğinin viseral heyecanı için özlem duyuyorum.
Oyunumun son saati, ID'nin olağanüstü silah oyununa odaklanan ancak tipik klostrofobik seviyeli tasarımını geniş bir açık savaş alanına genişleten bir seviye olan "Kuşatma" i tanıttı. Beş Gore portalını yok etme misyonu *Call of Duty *'in çok amaçlı görevlerini yankılar, ama bana *halo *' da hatırlattı-açılış seviyesinin daha sıkı yollarıyla, *halo *'nın iç ve dış ortamları gibi. Bu seviye, oyuncuları silah aralıklarını yeniden düşünmeye, uzun mesafeleri karşılamak için şarj saldırıları kullanmaya ve kalkanı Tank Cannon topçularına karşı kullanmaya zorluyor.
Genişlemek *Doom *'un oyun alanı, geri izleme ve boş yollar hızını bozan bir odak kaybına yol açabilir. Ejderhayı *Halo *'nın Banshee'ye benzer şekilde bu seviyeye entegre etmek, momentumun korunmasına ve ejderhayı oyuna daha iyi entegre etmeye yardımcı olabilir.
Atlan ve ejderha bölümleri gibi senaryo setleri ve zorunlu bir araç sahnesine sahip olarak tanımlanan iptal edilen *Doom 4 *'den karanlık yaşları *yeniden ziyaret etmek ve yeniden yorumlamak büyüleyici. ID Software'den Marty Stratton, * Doom 4 * 'in sinematik odağı ve karakter odaklı anlatısı ile * Call of Duty *' e daha yakın olduğunu doğruladı. Bu unsurların *The Dark Ages *'deki geri dönüşü şu soruyu gündeme getiriyor: Bu fikirler her zaman *DOOM *için kötü bir uyum muydu, yoksa *görev çağrısına *çok benzediklerinde uygun muydu?
* Karanlık Çağların * kalbi, şovun yıldızı olarak kalan ayak içi, silahlı savaş olmaya devam ediyor. Bazı yeni mekanikler daha az sağlam hissederken, keşfedilecek çok şey var. Kampanyayı 15 Mayıs'ta sadece ID'nin eşsiz silah oyununu deneyimlemek için değil, aynı zamanda * Doom: The Dark Ages * 'ın yeni fikirlerini uyumlu ve heyecan verici bir 2000'lerin sonları FPS deneyimine başarıyla harmanlamış olup olmadığını görmek için istekli.
