De essentie van elke extractieschieter is om binnen te komen, de buit te beveiligen en te ontsnappen. EXOBORNE, een aankomende titel in dit genre, houdt zich niet alleen aan deze formule, maar verheft de gameplay met de introductie van superkrachtige exo-rigs, dynamische weerseffecten en de geliefde grijphaken. Na 4-5 uur te hebben doorgebracht tijdens een recent preview-evenement, werd ik geïntrigeerd door het potentieel van Exoborne om een significante impact te hebben in de extractie-schietgemeenschap, zelfs als ik niet meer naar "nog een druppel" verliet.
Centraal in de unieke identiteit van Exoborne staan de exo-rigs, die in drie verschillende variëteiten komen: Kodiak, Viper en Kestrel. De Kodiak verbetert uw defensieve mogelijkheden met een schild tijdens sprints en een krachtige grondafvalaanval. De Viper daarentegen gedijt in nauwe gevechten en biedt gezondheidsregeneratie op vijandelijke verwijdering en een verwoestende melee -aanval. Ten slotte geeft het Kestrel prioriteit aan mobiliteit, waardoor hogere sprongen mogelijk zijn en tijdelijk zweven. Elke exo-rig kan verder worden aangepast met modules die specifiek zijn voor hun type, waardoor hun unieke vaardigheden worden verbeterd. Hoewel de selectie van slechts drie pakken misschien beperkend aanvoelt, moet ontwikkelaar Shark Mob nog plannen onthullen voor het uitbreiden van de exo-rig line-up.
De schietmechanica in Exoborne zijn zowel bevredigend als impactvol, met wapens die een tastbare kick en melee -aanvallen opleveren die een klap inpakken. De opname van grijphaken voor Swift Map Traversal voegt een opwindende dynamiek toe aan beweging. De omgeving van het spel wordt verder verbeterd door onvoorspelbare weersomstandigheden, zoals tornado's die de luchtmobiliteit en regen stimuleren die parachutes belemmert, waardoor strategische diepte wordt toegevoegd aan navigatie. Nog spannender zijn de brandtoren, die mobiliteitsvoordelen bieden, maar een dodelijk risico vormen als het te nauw wordt benaderd.
Risico versus beloning
De kernmechaniek van Exoborne draait om de delicate risicobalans versus beloning. Bij het betreden van het spel krijgen spelers een venster van 20 minuten voordat hun locatie naar iedereen wordt uitgezonden, gevolgd door een extractiefase van 10 minuten. Hoe langer spelers in het veld blijven, hoe meer buit ze kunnen verzamelen, verspreid over de kaart worden gevonden of afkomstig zijn van verslagen AI of menselijke tegenstanders. De meest begeerde items zijn artefacten, in wezen hoogwaardige buitboxen die zowel het artefact zelf als een sleutel vereisen om te ontgrendelen bij succesvolle extractie. Bovendien bieden hoogwaardige buitzones die worden bewaakt door formidabele AI lucratieve mogelijkheden voor diegenen die bereid zijn het risico te nemen.
De game bevordert een gespannen sfeer en moedigt effectieve squadcommunicatie aan. Zelfs als ze worden neergehaald, zijn spelers niet meteen uit; Zelfherzieningen en teamgenoot revivals bieden een kans om in de strijd te blijven, zij het met het risico van vijandelijke inmenging.
Mijn ervaring met Exoborne bracht echter twee zorgen uit. Ten eerste lijkt het spel het beste te genieten met een toegewijde ploeg vrienden, die misschien niet ideaal zijn voor solo -spelers of die zonder een gewone groep. Deze kwestie wordt verergerd doordat de game niet gratis te spelen is, waardoor de toegankelijkheid tot casual fans van het genre mogelijk wordt beperkt. Ten tweede blijft de inhoud van het late spel onduidelijk, met gamedirecteur Petter Mannefelt die een focus op PVP en spelersvergelijking aangeeft, maar de details zijn nog steeds onder wraps. Hoewel PVP -engagementen plezierig waren, kon de downtime tussen hen afbreuk doen aan de algehele ervaring.
Terwijl Exoborne zich opmaakt voor zijn playtest van 12 tot 17 februari op pc, wacht de gemeenschap gretig op verdere ontwikkelingen om te zien hoe deze veelbelovende extractie -shooter evolueert.
