W kultowym odcinku pilotażowym Twin Peaks widzowie początkowo wciągają się w przyziemne rutyny życia w szkole średniej: dziewczyna wymykająca się papierosa, chłopiec wezwany do biura dyrektora i nauczyciela. Spokój jest nagle zniszczony, gdy policjant wchodzi do klasy i szepcze do nauczyciela. Krzyczenie przebija powietrze, a na zewnątrz uczeń biegnie przez dziedziniec. Nauczyciel stara się powstrzymać łzy, gdy klasą szarpiąc ogłoszenie. Następnie aparat pozostaje na pustym miejscu, a dwóch uczniów wymienia wiedzące spojrzenie, zdając sobie sprawę, że ich przyjaciółka Laura Palmer nie żyje.
David Lynch przoduje w uchwyceniu okleiny życia codziennego, tylko po to, aby oderwać go i ujawnić niepokojące podwładki leżące pod spodem. Ta scena z Twin Peaks uosabia jego tematyczny cel w całej jego karierze, ale to tylko jedna z wielu decydujących momentów, które fani mogą cytować. Przez ponad 40 lat tworzenia filmów, programów telewizyjnych i sztuki, praca Lyncha rezonowała inaczej z każdym wielbicielem. Dla niektórych jest to niesamowita, podobna do snów atmosfera, która określa doświadczenie „lynchian”, termin, który obejmuje wyjątkową, niepokojącą jakość jego historii.
Odejście tak pojedynczego artysty jest głęboko odczuwalne przez fanów, ponieważ apel Lyncha był tak różnorodny jak jego twórczość. Termin „Lynchian” dołączył do szeregów przymiotników, takich jak „Kafkaesque”, używany do opisywania doświadczeń, które są dezorientujące i niepokojące, przekraczając specyfikę jego pracy, aby stać się szerszym zjawiskiem kulturowym.
Dla początkujących entuzjastów filmu oglądanie klasycznego Eraserhead Lyncha było rytuałem przejścia. Tradycja ta trwa, o czym świadczy nastoletni syn autora i jego dziewczyna, którzy niezależnie zaczęli obserwować Twin Peaks , osiągając epokę Windom Earle w sezonie 2.
Praca Lyncha ma ponadczasową jakość, łącząc dziwne i znajome. Jest to widoczne w Twin Peaks: The Return (2017), w którym sypialnia dziecka wywołuje estetykę z 1956 r., Ale istnieje we wszechświecie pełnym nieziemskich klonów i przemocy. Pomimo trendu Hollywood o ożywieniu nostalgii, Lynch stworzył powrót w swoim unikalnym stylu, przeciwstawiając się oczekiwaniom, nie ponownym ponownym wprowadzaniu kluczowych oryginalnych postaci w konwencjonalny sposób.
Kiedy Lynch zapuścił się do głównego nurtu Hollywood z wydmem , wynik był znanym zapłodnieniem, ale niewątpliwie jego własnym. Jego walka z projektem jest szczegółowo opisana w książce Maxa Evry'ego, arcydzieło w Disay . Nawet w Dune wyróżniają się charakterystyczne dziwne obrazy Lyncha, takie jak dojenia kota/szczura.
Zdolność Lyncha do tworzenia piękna z dziwnego i niepokojącego jest widoczna w słoniu , w filmie, który choć blisko Oscara przynęty pozostaje wzruszającym i przejmującym przedstawieniem łagodnej duszy w ostrym świecie. To także „Lynchian”, odzwierciedlający jego talent do mieszania ciemności z pięknem.
Próba podzielenia pracy Lyncha na gatunki lub tropy jest daremna, ale jego charakterystyczny styl jest natychmiast rozpoznawalny. Jego filmy i programy telewizyjne zagłębiają się w świat pod powierzchnią, często dosłownie wyciągając zasłony, aby ujawnić ukryte prawdy. Niebieski aksamit to przykład, z narracją noir na tle Americana z połowy wieku, ujawniając złowrogie podbrzusza życia podmiejskiego.
Wpływ Lyncha obejmuje pokolenia twórców filmowych. Od Jane Schoenbrun's Widziałem glow telewizyjnego , który czerpie bezpośrednio z Twin Peaks , po Yorgos Lanthimos „ The Lishouse” i Roberta Eggersa, wpływ „Lynchian” jest widoczny. Inne godne uwagi filmy, takie jak It David Robert Mitchell i pod Silver Lake , Emerald Fennell's Saltburn , Donnie Darko Richarda Kelly'ego i miłość Rose Glass, które krwawią, odzwierciedlają jego wpływ. Nawet Quentin Tarantino i Denis Villeneuve oddali Lynch w swoich pracach.
Chociaż David Lynch może nie być ulubionym filmowcem wszystkich, jego dziedzictwo jako wizjonera, który przekroczył granice kina, jest niezaprzeczalna. Jego praca nadal inspiruje nową pokolenie twórców filmowych, aby spojrzeć pod powierzchnię i odkrywać elementy „linchian”, które czają się tam.
